Maru Manpasnad Pravasi Sthal Nibandh Gujarati Ma: મનુષ્ય જીવનમાં પ્રવાસને ખૂબ જ મહત્વ આપવામાં આવે છે. પ્રવાસ થકી આપણે નવી-નવી જગ્યાઓ, નવા લોકો અને નવા સંસ્કૃતિઓની જાણકારી મેળવી શકીએ છીએ. પણ મારા માટે પ્રવાસ એટલે માત્ર શોખ નહીં, એક એહેસાસ છે, જ્યાં હું મને શોધું છું, જ્યાં હું મારી અંદર લાગણીઓનો દરિયો અનુભવુ છું. આવા એહેસાસો સાથે હું હમેશાં મારા મનમાં એક ખાસ સ્થળની યાદ રાખું છું, જે છે મારા નાની બા-દાદાની ગામ, ઉત્તરાયણનું ગામ.
Maru Manpasnad Pravasi Sthal Nibandh Gujarati Ma
જ્યારે મેં એ પ્રથમ વખત જોવા જવાનું નક્કી કર્યું, ત્યારે મને કોઈ ખાસ આશા નહોતી. પરંતુ જ્યારે ત્યાં પહોંચ્યો, ત્યારે એ જગ્યા મારા માટે દુનિયાની સૌથી સુંદર અને અનોખી જગ્યા બની ગઈ. ગુજરાતના કચ્છ જિલ્લાના અંતરિયાળ વિસ્તારમાં આવેલ આ ગામ પ્રકૃતિની એ અલૌકિક બાજુ છે, જે આજે પણ મારા મનમાં તાજી છે.
ગામમાં પ્રવેશતા જ પહેલી જ નઝર પડતા લીલછમ ખેતરોને જોતા જ મન તરબતર થઈ ગયું. આવી પ્રકૃતિનો નજારો મેં કદાચ પહેલા ક્યારેય જોયો ન હતો. ગામની સાંકળીઓ અને હવા માનો મને એટલું મોહક લાગ્યું કે જાણે મેં આ જગ્યા માટે જ જન્મ લીધો હોય. ગામના લોકોના હ્રદયપૂર્વક સ્વાગત અને સ્નેહથી ભરેલું વાતાવરણ મને મારા ઘરની યાદ અપાવી ગયું. એમના હાસ્ય, સ્નેહભરી વાતો અને એ મીઠી સંસ્કૃતિ મારા હૃદયમાં છલકાતી ગઈ.
Gouri Pujan Nibandh Gujarati: ગૌરી પૂજન– પરંપરા, શ્રદ્ધા અને ઈતિહાસ
ગામમાં શાંતિ અને એક પ્રકારની અનોખી શાંતિ છે. હવામાં એક અલગ પ્રકારની સુગંધ છે, જે માત્ર ખેતરોમાં જ અનુભવાય. ગામના ખેતરોમાં ચાલતી પવનની મીઠી લહેરો અને પરંદા પંખીઓના કૂજન આ તમામ મારા હૃદયને શાંતિ આપતા રહે છે. મોટાં શહેરોમાં હંમેશા ગભરાટ અને ધમાચોકડી જોવા મળે છે, પરંતુ આ ગામે હું મને સાચવવા લાગ્યો છું. મારી બાહ્ય દુનિયાની ચિંતાઓ અહીં આવીને ક્યાંક ખોવાઈ જાય છે.
નાનીબાની જૂની હવેલીના દરવાજા પર ઊભા રહીને હું જયારે આ આખા ગામને જોતો, ત્યારે લાગે છે કે આ જગ્યા માત્ર મારી છે. નાનીબાની સાથે ખેતરમાં જતા, સવારની ઠંડીમાં ગાયોને ઘાસ ખવડાવતા અને સાંજ પડતા ચંદ્રમા નીચે બેસી Geschichten સાંભળતા, આ બધું મનમાં ગાઢ અણસાર છોડી ગયું. નાનીબા વારંવાર મને કહેતા, “આ જગ્યા એ છે જ્યાં તું પોતાને મેળવશે, Dipak.” આ શબ્દો આજેય મારા કાનમાં મીઠા સંગીત સમા લાગતા રહે છે.
મારું મનપસંદ પ્રવાસી સ્થળ: Maru Manpasnad Pravasi Sthal Nibandh Gujarati Ma
નદીના કિનારે બેસી ને પાણીના ધોધને જોવું, એ અલૌકિક નજારો છે. ગામમાં એ નદી સાથે જોડાયેલી ઘણી કથાઓ સાંભળીને લાગણીઓ વધુ ઊંડાઈ જાય છે. આ નદી માત્ર પાણી નથી, એ ગામની આત્મા છે.
પ્રકૃતિનો આ સ્વર્ગ તેવો ગામ મેં મેં ક્યારેય ભુલશે નહીં. જીવનમાં ક્યારેક ખાલીપો લાગે, તો મારા મનની આંખો મારી મનપસંદ જગ્યા તરફ જ ખૂલી જાય છે.
